Pogoda w dzień spaceru okazała się chłodna i nieco deszczowa, mimo tego pojawiło się sporo osób.
Zaczęliśmy od wspaniałego znaleziska jednego z najmłodszych uczestników: wielkiej czubajki kani zwanej sową. Ponieważ mamy w kraju kilka gatunków czubajek, w tym ta-kie, które mogą nam nieco za-szkodzić, przypomnieliśmy sobie wszystkie charakterystyczne cechy diagnostyczne tego grzyba. Więcej kań znaleźliśmy również tuż obok na polu, a przy nich jedne z ostatnich jesiennych kwiatów: kwitnącą iglicę pospolitą.
Zaraz po tym zatrzymaliśmy się przy dębie, podziwiając różnorodność kolorów liści. Odpowiedzieliśmy sobie przy tym na pytania, dlaczego drzewa liściaste w naszym klimacie tracą liście na zimę, czemu drzewa iglaste mają inną strategię i jak to możliwe. Odpowiedzieliśmy sobie na to, dlaczego liście jesienią robią się żółte i pomarańczowe, a czasem nawet, za sprawą antocyjanów, czerwone i fioletowe. Przy okazji oznaczyliśmy kilka porostów, w tym złotorost ścienny i obrost wzniesiony, widoczne na gałązkach. Następnie znaleźliśmy jesienne owoce róży psiej oraz nasiona traw i rzepiku. Zwróciliśmy uwagę na strategie zimowania roślin oraz roznoszenie nasion przez zwierzęta, w tym ptaki.
Udało nam się też zaobserwować stadko raniuszków. Pod drzewami, na których usiadły raniuszki, spotkaliśmy muchomora czerwonego i opowiedzieliśmy o nim, jego udziale w kulturze oraz wierzeniach na jego temat. Idąc dalej, spotkaliśmy obficie owocujący jałowiec oraz grzyby nadrzewne: hubiaka i łuskwiaka złotawe-go. Na poboczu zauważyliśmy grupkę purchawek oczkowa-tych, a pod kamieniami i korą zaobserwowaliśmy małe krocionogi, mateczniki, prosionki i stonogi. Licznie występowały też kosarze z gatunku kolcuch zębaty.
Wracając na miejsce posiłku, udało nam się jeszcze zaobserwować owada udającego pszczołę, czyli bzyga z gatunku gnojka wytrwała, powąchać szyszki chmielu oraz zobaczyć jednego z bardziej efektownych pająków w naszym kraju, czyli kolczaka zbrojnego.